Als ouder wil je altijd het beste voor je kind en doe je je best om ze goed op te voeden.
Ondanks goede intenties kunnen we allemaal fouten maken. Opvoedkundigen benadrukken het vermijden van een bepaalde vaak gebruikte zin die niet bevorderlijk is voor het contact met je kind.
Stel je voor: je bent met je kind in de speeltuin, het zwembad, het park of ergens anders en je besluit dat het tijd is om te vertrekken. Op dat moment zeg je, “Het is tijd om te gaan.”
Je kind lijkt niet te luisteren en speelt rustig door. Herkenbaar? Deze negen tips kunnen van pas komen als je geconfronteerd wordt met ‘verwend gedrag’ van je kind.
In zulke situaties kiezen ouders soms voor de aanpak van weglopen. Ook al lijkt je kind je te negeren, toch houdt het je in de gaten terwijl je vertrekt.
Vervolgens zeg je: “Oké doei! Dan ga ik alleen naar huis,” en loop je weg. Vaak is dit het moment waarop kinderen “nee!” roepen en je achterna rennen.
Door opvoedkundigen wordt benadrukt dat ouders beter niet zouden moeten kiezen voor deze aanpak, ook al werkt het soms op korte termijn, omdat “veel ouders dit moment herkennen.”
Opvoedkundigen leggen uit dat deze aanpak vooral effectief is bij jongere kinderen, terwijl een ouder kind of puber waarschijnlijk beseft dat zijn ouder niet daadwerkelijk weg zal gaan.
Tovah Klein, een opvoedkundige, benadrukt dat peuters en kleuters geen besef van tijd hebben en zich vooral richten op het heden.
Klein taken zoals het ophalen van broer of zus, koken van eten of bedtijd begrijpen ze niet, omdat “de focus ligt op wat ze op dit moment doen.”
Volgens opvoedkundigen Deena Margolin en Kirstin Gallant is het normaal dat peuters af en toe niet luisteren of dwarsliggen.
“Onthoud dat je peuter niet ‘slecht’ of manipulatief is. Onafhankelijkheid en het testen van grenzen zijn een normaal onderdeel van hun ontwikkeling en wijzen eigenlijk op een gezonde groei.”
Klein legt uit dat hoewel weglopen verleidelijk kan zijn, experts het afraden. Hij zegt: “De strategie werkt omdat het eng voor ze is.”
”Daarom rennen ze achter hun ouder aan. Geen enkel kind wil achtergelaten worden, zeker niet op deze leeftijd.”
Als je laat doorschemeren dat je weg wilt gaan zonder je kind, geef je de boodschap af dat je het kind kunt verlaten als het ongehoorzaam is.
Margolin en Gallant wijzen erop dat op de lange termijn deze benadering negatieve gevolgen kan hebben. Een essentiële basis tussen ouder en kind is dat een ouder altijd onvoorwaardelijk voor een kind zal zijn.
Volgens Klein beschadigt de wegloop-methode het vertrouwen. Kinderen worden zelfverzekerde en veerkrachtige individuen als ze weten dat ze altijd op hun ouders kunnen bouwen.
Zelfs in moeilijke tijden. “Als we dreigen weg te gaan, leren we ze dat liefde en veiligheid voorwaardelijk zijn.”
“Leidend tot lage eigenwaarde, schaamte en gehoorzaamheidspatronen uit liefde,” zo stellen Gallant en Margolin.
Bron: Metronieuws
1. Vrij herkenbaar! Nooit eerder over nagedacht.
2. Voor velen is deze aanpak bekend terrein.
3. Het is verrassend dat dit tot zulke gevolgen kan leiden.
4. Zeker iets om over te reflecteren!
5. Heb deze methode vaak gebruikt, als ik dit maar eerder had geweten…
