Kim, een 24-jarige stadbewoner, ziet het steeds vaker gebeuren: honden in restaurants. Voor haar is het een bron van irritatie.
“Ik begrijp niet waarom dit normaal is geworden. Voor mij hoort dat gewoon niet,” zegt ze met duidelijke overtuiging.
Hoewel ze niets tegen huisdieren heeft, is ze van mening dat een eetgelegenheid geen plek is voor dieren.
Kim heeft meerdere vervelende ervaringen gehad waarbij honden haar avond uit verpestten. Een voorbeeld dat haar bijblijft, is een bezoek aan een hip café met een vriendin.
“De man naast ons had een grote hond bij zich. Dat beest bleef maar opstaan, heen en weer lopen, en begon zelfs te blaffen. Hoe kun je dan nog normaal eten?” vraagt ze zich af.
Voor Kim draait het niet alleen om ongemak, maar ook om hygiëne. “Ik wil geen hondenharen in de buurt van mijn eten.”
”En hoe vaak zie je niet dat een hond met vieze poten een restaurant binnenkomt? Dat vind ik echt onacceptabel.”
Ze wijst op de strenge hygiëneregels die normaal in restaurants gelden. “Je mag niet eens een tas op tafel zetten vanwege hygiëne, maar een hond mag wél binnen? Het slaat gewoon nergens op.”
Hoewel Kim begrijpt dat mensen dol kunnen zijn op hun huisdieren, vindt ze dat er grenzen moeten zijn. “Ik heb niks tegen honden, maar ze horen niet in een restaurant. Punt.”
Volgens haar ligt het probleem vaak bij de eigenaren. Ze herinnert zich een incident waarbij een hond een stuk brood van een andere tafel pakte.
“De eigenaar vond het nog grappig ook. Hoe respectloos kun je zijn naar andere gasten?” Een recente ervaring bracht haar frustratie tot een hoogtepunt.
Tijdens een etentje met familie in een klein restaurant kwam een stel binnen met twee honden. “Die honden zaten op stoelen alsof ze mee kwamen eten.”
”En ja hoor, een van hen begon te janken toen het eten werd geserveerd. Ik kon mijn eigen gesprek niet meer volgen.”
Kim zag dat het personeel ongemakkelijk reageerde maar niets durfde te zeggen. “Misschien zijn ze bang om klanten kwijt te raken, maar ik denk dat ze meer gasten verliezen door mensen zoals ik weg te jagen.”
Volgens Kim is de oplossing simpel: honden horen niet thuis in restaurants. “Als je echt niet zonder je hond kunt, ga dan naar een park of een hondvriendelijk café. Maar laat de rest van ons gewoon normaal uit eten gaan.”
Ze merkt dat ze sommige van haar favoriete plekken nu vermijdt omdat ze huisdieren toelaten. “Dat is echt een afknapper. Ik wil ontspannen en genieten van mijn avond, niet constant rekening houden met andermans dieren.”
Hoewel niet iedereen haar standpunt deelt, blijft Kim erbij dat restaurants plekken moeten zijn waar mensen centraal staan.
“Een vriendin van mij neemt haar hond altijd mee uit eten. Toen ik zei dat ik dat lastig vind, keek ze me aan alsof ík gek was. Maar het gaat niet om haar of haar hond, het gaat om het principe.”
Kim hoopt dat meer restaurants duidelijke keuzes maken en honden weren. “Als ik een restaurant zou openen, waren honden meteen verboden.”
”Mensen willen lekker eten zonder gestoord te worden door een hond die naast hen zit te hijgen. Dat lijkt me niet zo moeilijk te begrijpen.”
Ze pleit voor een verandering in hoe we omgaan met huisdieren in horecagelegenheden. “Als je echt om je hond geeft, neem je hem niet mee naar een plek waar hij niet thuishoort. Het is tijd dat we dit anders gaan doen.”
1. Ze vindt dat honden gewoon niet in een restaurant horen…
2. Ze vindt het onacceptabel dat honden in een restaurant mogen komen.
3. Ze begrijpt niet waarom dit normaal is geworden..
4. Honden in een restaurant is voor haar absoluut niet normaal.
5. Kim vindt het niet oke om te dineren met honden om haar heen in een restaurant.
